بازی ایران و ازبکستان شروع شد.اولین گل را ایران زد .همه خوشحال شدند و من چه جیغی کشیدم و پریدم اطاق بغلی . خودم هم نمی دانم چرا؟ . برگشتم پرچم کمک داور به نشانه آقساید بالا رفته بود. سردم شد انگار یک سطل آب سرد رویم پاشیده باشند. نگاه کردم می رفتند و می آمدند. ازبکها اولین گل را زدند.چه آهی کشیدم من. یک لیوان آب سرد نوشیدم. خنک شدم . باز این دروازه و آن دروازه. دو باره گل زدیم ولی افسوس خوردم زیرا پرچم کمک داور دوبار بالا رفت.رفتم آشپزخانه در یخچال را باز کردم. نمی دانستم دنبال چی میگردم. در یخچال را بستم و برگشتم. 4 دقیقه وقت اضافی و پایان . 1بر صفر باختیم .
حیف شد.
ما با این وضعیت فقط در جا میزنیم
واقعا فقط میشه گفت حیف
من خیلی امیدوار بودم ببریم
با این وضعیت قاراشمیش که تیم ملی فوتبال‌مان پیدا کرده اگر کاپیتان سوباسا با آن شوت چرخشی و هولناک و جناب واکاشی زوما با آن جفتک زدنش هم به تیم ملی دعوت شوند بعید می‌دانم به جام جهانی برویم!
پ.ن:
سوباسا: کاپیتان تیم نونهالان شاهین. توپ‌های چرخشی این بازیکن در حالت اسلوموشن تور دروازه را هم سوراخ می‌کند. این بازیکن هنگام شوت زدن می‌تواند با کل تیم مشورت کرده یک چایی خورده در همان حالات بدون آن‌که صحبت کند با کاکرو یوگا (کاپیتان تیم حریف) به کرکری مشغول شود.
واکاشی زوما: دروازه‌بان تیم توهو. این بازیکن هنگام دریافت توپ از در و دیوار استادیوم بالا می‌رود و با یک آبدولیو چاگی توپ را بیرون کشیده و به کاکرو پاس می‌دهد.
![[تصویر: 1.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7556642896/1.jpg)