سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

تقدیم به انسان هایی که برای مردم زندگی می کنند:

می خواستم به دنیا بیایم، در یک زایشگاه عمومی؛ پدر بزرگم به مادرم گفت:
فقط بیمارستان خصوصی! مادرم گفت: چرا؟... پدر بزرگم گفت: مردم چه می
گویند؟!...

می خواستم به مدرسه بروم، همان مدرسه ی سر کوچه ی مان؛ مادرم گفت: فقط
مدرسه ی غیر انتفاعی! پدرم گفت: چرا؟... مادرم گفت: مردم چه می
گویند؟!...

به رشته ی انسانی علاقه داشتم. پدرم گفت: فقط ریاضی! گفتم: چرا؟... پدرم
گفت: مردم چه می گویند؟!...

با دختری روستایی می خواستم ازدواج کنم. خواهرم گفت: مگر من بمیرم. گفتم:
چرا؟... خواهرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

می خواستم پول مراسم عروسی را سرمایه ی زندگی ام کنم. پدر و مادرم گفتند:
مگر از روی نعش ما رد شوی. گفتم: چرا؟... آنها گفتند: مردم چه می
گویند؟!...

می خواستم به اندازه ی جیبم خانه ای در پایین شهر اجاره کنم. مادرم گفت:
وای بر من. گفتم: چرا؟... مادرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

اولین مهمانی بعد از عروسیمان بود. می خواستم ساده باشد و صمیمی. همسرم
گفت: شکست، به همین زودی؟!... گفتم: چرا؟... همسرم گفت: مردم چه می
گویند؟!...

می خواستم یک ماشین مدل پایین بخرم، در حد وسعم، تا عصای دستم باشد.
همسرم گفت: خدا مرگم دهد. گفتم: چرا؟... همسرم گفت: مردم چه می
گویند؟!...

بچه ام می خواست به دنیا بیاید، در یک زایشگاه عمومی. پدرم گفت: فقط
بیمارستان خصوصی! گفتم: چرا؟... پدرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

بچه ام می خواست به مدرسه برود، رشته ی تحصیلی اش را برگزیند، ازدواج
کند...............

می خواستم بمیرم. بر سر قبرم بحث شد. پسرم گفت: پایین قبرستان. زنم جیغ
کشید. دخترم گفت: چه شده؟... زنم گفت: مردم چه می گویند؟!...

مُردم. برادرم برای مراسم ترحیمم مسجد ساده ای در نظر گرفت. خواهرم اشک
ریخت و گفت: مردم چه می گویند؟!...

از طرف قبرستان سنگ قبر ساده ای بر سر مزارم گذاشتند. اما برادرم گفت:
مردم چه می گویند؟!...

خودش سنگ قبری برایم سفارش داد که عکسم را رویش حک کردند. حالا من در
اینجا در حفره ای تنگ خانه دارم و تمام سرمایه ام برای ادامه ی زندگی
جمله ای بیش نبود: مردم چه می گویند؟!...مردمی که عمری نگران حرفهایشان
بودم، حالا حتی لحظه ای هم نگران من نیستند !!!

منبع : ایمیل ارسالی

شاید اگر در بطن خیلی از زندگیها برید همینطور باشه حالا بعضی کمتر برخی بیشتر !
ولی متاسفانه خیلی از ما برای خودمون زندگی نمی کنیم
چرا؟؟؟
چرا از حرف مردم می ترسیم؟(یکی از ترسهای پوشالی )

از قدیم گفتند در دروازه رو میشه بست ولی دهن مردم رو نمیشه پس بیخیال واسه خودمون زندگی کنیم

خدا رو شکر خیلی وقته دیگه واسه خودم زندگی میکنم.
حالا خیلی راحتم. خیلی آرومم.
میتونم بگم به یکی از مهمترین اهدافم توی زندگی رسیدم . اونم آرامشه...

واقعیت هم همینطوره

من با یکی از دوستانم صحبت میکردم میگفت

چند وقت دیگه باید بره سر خونه و زندگیش منتهی هنوز برای خانمش سرویس طلا رو نگرفته

خودش و خانمش راضین که الان که طلا گرون شده نگیرن منتهی از حرف مردم میترسن

دوستان در درجه اول ما هم خودمان از همین مردمیم ، بیایم از خودمون شروع کنیم و کلاه خودمون رو محکم بگیریم باد نبره

هیچ دقت کرده اید تمامِ آن چه که زندگی می نامیم اش، بسته ای پیچیده و مبهم است از حرف هایی که آدم های اطرافمان از دهانِ مبارکشان تراوش می کنندو حرف ها همان تراوشاتِ ذهنی ست که کماکان رد می شود از مغزهایشان! همه ی انتخاب ها و انتخابات ها بر اساس نظر همین آدم ها در موردِ همدیگر برگزار می شود و نظر و حرفِ مردم درباره مردم است که رهبران را انتخاب می کند و حرف مردم است که آینده و سرنوشتِ کشورها و شهرها و مردمان را شکل میدهد و می سازد. حرف مردم است که دخل و تصرف می کند در آینده ما. حرفِ مردم است که مسیرِ زبان بسته را نشانِ ما می دهد و بی آن که بدانیم، حرفِ مردم است که رابطه ها و رفت و آمدهایمان را شکل می دهد، نهی می کند، منع می کند، محصور می کند، خراب می کند، مسدود می کند!

بر این عقیده استوارم هر کس که می گوید "حرف مردم برای من هیچ اهمیتی ندارد" بیش از باقیه آدم ها تحت تاثیر حرف های مردم است!

لاف است این که بگوییم نسبت به حرف اطرافیان خود بی اهمیت هستیم و برای خودمان است که زندگی می کنیم. دروغ است وانمود کنیم که می توانیم بی هیچ واهمه ای هر کاری که حق خود می دانیم و بابِ طبعِ دیگران نیست، انجام دهیم.

بیایید کمی با خودمان روراست تر باشیم... متاسفانه؛ حرفِ مردم بسیار اهمیت دارد!

یادمان باشد حرف هایی که در مورد هم می زنیم، بسیار اهمیت دارد پس به خودمان اجازه ندهیم هر حرفی از دهانِ مبارکمان بیرون بتراود!

یادمان باشد که "انسانهای بزرگ درباره عقاید سخن میگویند. انسانهای متوسط درباره وقایع و انسانهای کوچک پشت سر دیگران سخن میگویند.

یادمان باشد اگر می خواهیم انسانِ بزرگی باشیم، اگر دلمان می خواهد نظرِ دیگران در مورد ما موجبِ آزارمان نشود، ... تصمیم با خودِمان است!
(سراب خیال...)

مردم!!!!
فقط با حرفهایشان ذهنم رو اشغال می کنند تا هم خودم رو فرا موش کنم هم خدایی رو که دروازه های موفقیت رو به سویم گشوده است وقتی نزد خدا بهترین مردمان با تقواترین است پس باید الگوی زندگی من هم همین باشد چیزی رو که می دانید انکار نکنید

خوشحالم که الان می تونم بنویسم قسمت بزرگی از زندگیم رو برای خودم زندگی میکنم نه برای مردم اون قسمتی هم که رای خودم نیستم بخاطر قوانین ...راهی براش پیدا نکردم وگرنه آزاد آزاد بودم ولی با همین مقدار آزادی از مردم به خودم افتخارمیکنم و آن رابرای شما هم آرزومندم

واقعام همیننطوره
هر کاری بخای بکنی حتی خوب هم باشه بازم مردم میگن........!!!!!!!!!!!!
امیدوارم همه ی آدما به این باور برسن که حق دارند برای زندگی خودشون هر جوری که بخان تصمیم بگیرن و زندگی کنن
و اون دسته یی هم که همش حرف میزنن به این بلوغ فکری برسن که هیچوقت در مورد زندگیه کسی دخالت نکنن
اگر واقعا نگران کسی یا زندگی کسی هستیم بهش صادقانه و خالصانه کمک کنیم نه اینکه بجای کمک همش کنایه بزنیم بهش ووووو
انصافام اگر خیلی از مشکلاتی که الان مردم ما بویژه جوونای ما دران فقط بخاطره حرفه مردمه از بالا رفتن سن ازدواج بگیر تا راه اندازی کارشون که مبادا مردم دربارش چیزی بگن