02-16-2013, 11:38 PM
مدتي اين مثنوي تاخيرشد
با عرض پوزش از همه رهپويان راه موفقيت بخاطر اين وقفه ناخواسته اي كه در ارائه مقالات پ مثل پول م مثل ميلياردر ايجاد شد به اميد خدا ميخواهم ازين پس درهرفرصتي با طرح سوالي قابل تامل درزمينه مسائل روانشناسي موفقيت مالي وسايرشاخه ها و زيرشاخه هاي موفقيت فكر و ذهن شما را به چالش بكشم به اميد آنكه درپايان راه هيچكداممان به فرصتهاي از دست رفته ناشي از افكار و ذهنيات پيش ساخته افسوس نخوريم
خدايا چنان كن سرانجام كار/توخشنودباشي و مارستگار
سوالي كه امشب ميخواهم مطرح كنم اينست:
"شما براي حركت در مسيرموفقيت و پيشروي در راه رسيدن به هدف چقدر به تاييد ديگران نياز داريد؟"
سواليست به ظاهر ساده و پيش افتاده كه اندكي تامل وتفكر برروي آن ميتواند نتايج قابل قبولي به همراه داشته باشد چه بسيار فرصتهاي طلايي كه بعلت خوشايند و يا عدم تاييد دوستان و اطرافيان از دست ميرود واقعا ما چقدر براي خودمان زندگي ميكنيم تعريف و تمجيد مردم چه اندازه بر تفكرات و عملكردهاي ما تاثيرميگذارد و طرد و ترديد آنها چه ميزان ما را ازرسيدن به اهداف دورميكند؟ تاسف بارنيست كه ما براي به به و چه چه ديگران وراضي نگهداشتن آنهاخودمان را به آب و آتش بزنيم و ازقوه به فعل درآوردن بسياري از ايده هاي باارزش وخلاقانه خود صرفا بخاطراينكه عده اي آنها را ناممكن و حتي ...انه ميدانند صرفنظر كنيم مگر نه اينست كه خلاقيت برخلاف آب شناكردنست و موفقيت ازآن آنهاييست كه متفاوت مي انديشند و البته اين هرگز به معني هنجارشكني تكروي و بي نياز دانستن خود از مشورت با اساتيدفن ومشاوران امين نميتواندباشدپس بياييد براي خودمان زندگي كنيم نه بخاطر حرف مردم و راضي كردن ديگران درهمين راستا من اين سياه مشق را قبل از همه براي خودم مينويسم وكاري ندارم كه خوانندگان محترم برآن مهرتاييد بزنند يانزنند تا فرصتي دوباره و طرح سوالي ديگر بدرود
با عرض پوزش از همه رهپويان راه موفقيت بخاطر اين وقفه ناخواسته اي كه در ارائه مقالات پ مثل پول م مثل ميلياردر ايجاد شد به اميد خدا ميخواهم ازين پس درهرفرصتي با طرح سوالي قابل تامل درزمينه مسائل روانشناسي موفقيت مالي وسايرشاخه ها و زيرشاخه هاي موفقيت فكر و ذهن شما را به چالش بكشم به اميد آنكه درپايان راه هيچكداممان به فرصتهاي از دست رفته ناشي از افكار و ذهنيات پيش ساخته افسوس نخوريم
خدايا چنان كن سرانجام كار/توخشنودباشي و مارستگار
سوالي كه امشب ميخواهم مطرح كنم اينست:
"شما براي حركت در مسيرموفقيت و پيشروي در راه رسيدن به هدف چقدر به تاييد ديگران نياز داريد؟"
سواليست به ظاهر ساده و پيش افتاده كه اندكي تامل وتفكر برروي آن ميتواند نتايج قابل قبولي به همراه داشته باشد چه بسيار فرصتهاي طلايي كه بعلت خوشايند و يا عدم تاييد دوستان و اطرافيان از دست ميرود واقعا ما چقدر براي خودمان زندگي ميكنيم تعريف و تمجيد مردم چه اندازه بر تفكرات و عملكردهاي ما تاثيرميگذارد و طرد و ترديد آنها چه ميزان ما را ازرسيدن به اهداف دورميكند؟ تاسف بارنيست كه ما براي به به و چه چه ديگران وراضي نگهداشتن آنهاخودمان را به آب و آتش بزنيم و ازقوه به فعل درآوردن بسياري از ايده هاي باارزش وخلاقانه خود صرفا بخاطراينكه عده اي آنها را ناممكن و حتي ...انه ميدانند صرفنظر كنيم مگر نه اينست كه خلاقيت برخلاف آب شناكردنست و موفقيت ازآن آنهاييست كه متفاوت مي انديشند و البته اين هرگز به معني هنجارشكني تكروي و بي نياز دانستن خود از مشورت با اساتيدفن ومشاوران امين نميتواندباشدپس بياييد براي خودمان زندگي كنيم نه بخاطر حرف مردم و راضي كردن ديگران درهمين راستا من اين سياه مشق را قبل از همه براي خودم مينويسم وكاري ندارم كه خوانندگان محترم برآن مهرتاييد بزنند يانزنند تا فرصتي دوباره و طرح سوالي ديگر بدرود