03-11-2015, 06:20 PM
پدر بی‌پولم اغلب می‌گفت: «سرمایه‌گذاری کار خطرناکی است.»
و در مقابل همیشه از پدر پولدارم می‌شنیدم که: «نداشتن سواد مالی‌ست که خطرناک است.»
همین حالا هم بیشتر مردم می‌دانند که باید سرمایه‌گذاری کنند. مشکل این است که خیلی از این افراد معتقدند سودش به ریسکش نمی‌ارزد. بله به نظر من هم نمی‌ارزد… اگر دانش مالی، تجربه و راهنمای کافی نداشته باشید.
سرمایه‌گذاری کلید آزادی مالی‌ست و یادگیری آن بسیار اهمیت دارد. آن‌ها که سرمایه‌گذاری نمی کنند یا بلد نیستند و ضعیف عمل می‌کنند در معرض پنج خطر قرار دارند:
۱. تمام عمرشان سخت کار می‌کنند.
۲. تمام عمرشان نگران پول هستند.
۳. به چیزهایی مثل خانواده، حقوق بازنشستگی یا مراقبت‌های دولت وابسته‌اند.
۴. حد و مرز زندگی‌شان را پول مشخص می‌کند.
۵. هرگز طعم آزادی و زندگی واقعی را نخواهند چشید.
پدر پولدارم می‌گفت: «نمی توانی تا زمانی که آزادی مالی به دست نیاورده‌ای، آزادی واقعی را درک کنی.» منظورش از این جمله این بود که آموختن نحوه درست سرمایه‌گذاری، مهم‌تر از یاد گرفتن یک حرفه ثابت است. می‌گفت: «وقتی کاری یاد می‌گیری، مثلا دکتر می‌شوی، یاد می‌گیری برای پول کار کنی. آموختن صحیح سرمایه‌گذاری یعنی یاد بگیری پولت را به خدمت بگیری تا برایت کار کند. لحظه‌ای که توانستی این کار را بکنی، بلیط آزادیت را به دست آورده‌ای. هرچه پول بیشتری برایت کار کند، مالیات کمتری خواهی پرداخت؛ اگر و فقط اگر سرمایه‌گذار واقعی باشی.»
آموختن صحیح سرمایه‌گذاری
پدرم از بازی مونوپولی به عنوان یک بازی آموزشی استفاده کرد و من را از سن ۹ سالگی برای ورود به ربع I آماده کرد. پشت سر هم تکرار می‌کرد: «یکی از بزرگ‌ترین قوانین ثروت در بازی مونوپولی‌ست. این فرمول را همیشه به خاطر داشته باش: چهار خانه سبز، یک هتل قرمز.»
بازی مونوپولی بازی گردش پول است. مثلا اگر شما یک خانه در زمین خودتان داشتید و ۱۰ دلار می‌گرفتید، آن می‌شد ۱۰ دلار گردش پول در ماه. دو خانه ۲۰ دلار. سه خانه ۳۰ دلار. و هتل قرمز ۵۰ دلار. خانه های سبز بیشتر و هتل های قرمز بیشتر یعنی گردش پول بیشتر، کار کمتر، مالیت کمتر و آزادی بیشتر.
یک بازی ساده با یک درس بزرگ.
پدر پولدار اما بازی مونوپولی را در زندگی واقعی انجام می‌داد. معمولا من و پسرش را با خود می‌برد تا خانه‌های سبزش را ببینیم؛ خانه‌های سبزی که روزی یک هتل قرمز بزرگ می‌شدند، درست در ساحل وایکیکی.
هرچه بزرگ‌تر شدم و پدرم را در حال بازی کردن مونوپولی واقعی می‌دیدم، درس‌های با ارزش زیادی در خصوص سرمایه‌گذاری یاد گرفتم. برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:
• سرمایه‌گذاری اصلاً کار خطرناکی نیست.
• سرمایه‌گذاری مثل سرگرمی‌ست.
• سرمایه‌گذاری می‌تواند شما را خیلی خیلی پولدار کند.
• از همه مهم‌تر، سرمایه‌گذاری می‌تواند شما را آزاد کند. انسان را از دست و پا زدن برای به دست آوردن مخارج زندگی و دلواپسی برای پول رها می‌کند.
به عبارت دیگر منظورم این است که اگر باهوش باشید می‌توانید خط لوله‌ای از جریان نقدینگی درست کنید که برای تمام زندگی‌تان پاسخگو باشد، خط لوله‌ای که در شرایط خوب و بد و رکودهای پیاپی بازار پولسازی کند. گردش مالی‌تان به همراه تورم به طور خودکار افزایش خواهد یافت و البته همزمان مالیات کمتری هم برای‌تان می‌بُرد.
حرف من این نیست که املاک تنها راه سرمایه‌گذاری‌ست. تنها برای مثال از آن بازی استفاده کردم که بگویم پولدار چطور پولدارتر می‌شود. آدم می‌تواند از راه‌های مختلفی درآمد داشته باشد مثلا بازار بورس، سود اوراق قرضه، یا نفت، کتاب و فروش حق امتیاز.
هزاران راه برای رسیدن به آزادی مالی وجود دارد.
و در مقابل همیشه از پدر پولدارم می‌شنیدم که: «نداشتن سواد مالی‌ست که خطرناک است.»
همین حالا هم بیشتر مردم می‌دانند که باید سرمایه‌گذاری کنند. مشکل این است که خیلی از این افراد معتقدند سودش به ریسکش نمی‌ارزد. بله به نظر من هم نمی‌ارزد… اگر دانش مالی، تجربه و راهنمای کافی نداشته باشید.
سرمایه‌گذاری کلید آزادی مالی‌ست و یادگیری آن بسیار اهمیت دارد. آن‌ها که سرمایه‌گذاری نمی کنند یا بلد نیستند و ضعیف عمل می‌کنند در معرض پنج خطر قرار دارند:
۱. تمام عمرشان سخت کار می‌کنند.
۲. تمام عمرشان نگران پول هستند.
۳. به چیزهایی مثل خانواده، حقوق بازنشستگی یا مراقبت‌های دولت وابسته‌اند.
۴. حد و مرز زندگی‌شان را پول مشخص می‌کند.
۵. هرگز طعم آزادی و زندگی واقعی را نخواهند چشید.
پدر پولدارم می‌گفت: «نمی توانی تا زمانی که آزادی مالی به دست نیاورده‌ای، آزادی واقعی را درک کنی.» منظورش از این جمله این بود که آموختن نحوه درست سرمایه‌گذاری، مهم‌تر از یاد گرفتن یک حرفه ثابت است. می‌گفت: «وقتی کاری یاد می‌گیری، مثلا دکتر می‌شوی، یاد می‌گیری برای پول کار کنی. آموختن صحیح سرمایه‌گذاری یعنی یاد بگیری پولت را به خدمت بگیری تا برایت کار کند. لحظه‌ای که توانستی این کار را بکنی، بلیط آزادیت را به دست آورده‌ای. هرچه پول بیشتری برایت کار کند، مالیات کمتری خواهی پرداخت؛ اگر و فقط اگر سرمایه‌گذار واقعی باشی.»
آموختن صحیح سرمایه‌گذاری
پدرم از بازی مونوپولی به عنوان یک بازی آموزشی استفاده کرد و من را از سن ۹ سالگی برای ورود به ربع I آماده کرد. پشت سر هم تکرار می‌کرد: «یکی از بزرگ‌ترین قوانین ثروت در بازی مونوپولی‌ست. این فرمول را همیشه به خاطر داشته باش: چهار خانه سبز، یک هتل قرمز.»
بازی مونوپولی بازی گردش پول است. مثلا اگر شما یک خانه در زمین خودتان داشتید و ۱۰ دلار می‌گرفتید، آن می‌شد ۱۰ دلار گردش پول در ماه. دو خانه ۲۰ دلار. سه خانه ۳۰ دلار. و هتل قرمز ۵۰ دلار. خانه های سبز بیشتر و هتل های قرمز بیشتر یعنی گردش پول بیشتر، کار کمتر، مالیت کمتر و آزادی بیشتر.
یک بازی ساده با یک درس بزرگ.
پدر پولدار اما بازی مونوپولی را در زندگی واقعی انجام می‌داد. معمولا من و پسرش را با خود می‌برد تا خانه‌های سبزش را ببینیم؛ خانه‌های سبزی که روزی یک هتل قرمز بزرگ می‌شدند، درست در ساحل وایکیکی.
هرچه بزرگ‌تر شدم و پدرم را در حال بازی کردن مونوپولی واقعی می‌دیدم، درس‌های با ارزش زیادی در خصوص سرمایه‌گذاری یاد گرفتم. برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:
• سرمایه‌گذاری اصلاً کار خطرناکی نیست.
• سرمایه‌گذاری مثل سرگرمی‌ست.
• سرمایه‌گذاری می‌تواند شما را خیلی خیلی پولدار کند.
• از همه مهم‌تر، سرمایه‌گذاری می‌تواند شما را آزاد کند. انسان را از دست و پا زدن برای به دست آوردن مخارج زندگی و دلواپسی برای پول رها می‌کند.
به عبارت دیگر منظورم این است که اگر باهوش باشید می‌توانید خط لوله‌ای از جریان نقدینگی درست کنید که برای تمام زندگی‌تان پاسخگو باشد، خط لوله‌ای که در شرایط خوب و بد و رکودهای پیاپی بازار پولسازی کند. گردش مالی‌تان به همراه تورم به طور خودکار افزایش خواهد یافت و البته همزمان مالیات کمتری هم برای‌تان می‌بُرد.
حرف من این نیست که املاک تنها راه سرمایه‌گذاری‌ست. تنها برای مثال از آن بازی استفاده کردم که بگویم پولدار چطور پولدارتر می‌شود. آدم می‌تواند از راه‌های مختلفی درآمد داشته باشد مثلا بازار بورس، سود اوراق قرضه، یا نفت، کتاب و فروش حق امتیاز.
هزاران راه برای رسیدن به آزادی مالی وجود دارد.