11-03-2011, 06:29 PM
شروع دوباره
سلام دوستاناز اینکه مدتی بود وبلاگ را به روز نکرده بودم حس خوبی نداشتم.چند بار خواستم مطلبی را بنویسم اما انگار دستم به کار نمی رفت.پس از آن فعالیت شدید که روزی سه چهار تا مطلب می گذاشتم از کارهای دیگرم عقب ماندم.تصمیم گرفتم که این وبلاگ را در هر صورت زنده نگه دارم .یک مطلب جالب خواندم :آیا می دانید که کودکان تا سن 6 سالگی در 95 درصد اوقات می گویند می توانم و این در صد رو به کاهش گذاشته طوری که در سن 15 سالگی انسان تنها در 10 درصد اوقات می گوید می توانم؟به نظر شما بر سر این روح سرکش و رام نشدنی کودک (که به قول قدیمی ها جان از قالبش زیاده ) چه می آید.حالا دوباره بگین که مدرسه خوبه!!!!!!!!!!!!آیا در طول دوران تحصیل معلمی داشتید که با انگشت گذاشتن روی یکی از استعدادها و یا علاقمندی های شما آن سال را شیرین ترین و پربارترین سال تحصیلتان کرده کرده باشد؟من که دو بار این تجربه را داشتم.پس چرا خودمان به خودمان هیجان ندهیم.لحظاتی از زندگی خود را به یاد بیاورید که به خاطر یک دستاورد عالی اوج هیجان را حس کردید.منظورم لحظه ای است که نفس های عمیق می کشید ، گام هایتان سبک تر می شود و دلتان می خواهد که فریادی از ته گلو بزنید.مثلا روزی که دانشگاه قبول شدید،گواهینامه گرفتید،با معشوقتان ازدواج کردید و ........هزاران لحظه ی زیبا که می توان در زندگی خلق کرد.حالا سعی کنید هر روز حس آن خاطرات را به یاد آورده و عمیقاً احساس کنید و سعی کنیم که از این لحظه های زیبا را هر چه بیشتر در زندگی خود به وجود بیاوریم.موفق باشیدبه امید دیدار شما در بلندترین قله ی موفقیت.
http://persian-success.blogfa.com/post-40.aspx
سلام دوستاناز اینکه مدتی بود وبلاگ را به روز نکرده بودم حس خوبی نداشتم.چند بار خواستم مطلبی را بنویسم اما انگار دستم به کار نمی رفت.پس از آن فعالیت شدید که روزی سه چهار تا مطلب می گذاشتم از کارهای دیگرم عقب ماندم.تصمیم گرفتم که این وبلاگ را در هر صورت زنده نگه دارم .یک مطلب جالب خواندم :آیا می دانید که کودکان تا سن 6 سالگی در 95 درصد اوقات می گویند می توانم و این در صد رو به کاهش گذاشته طوری که در سن 15 سالگی انسان تنها در 10 درصد اوقات می گوید می توانم؟به نظر شما بر سر این روح سرکش و رام نشدنی کودک (که به قول قدیمی ها جان از قالبش زیاده ) چه می آید.حالا دوباره بگین که مدرسه خوبه!!!!!!!!!!!!آیا در طول دوران تحصیل معلمی داشتید که با انگشت گذاشتن روی یکی از استعدادها و یا علاقمندی های شما آن سال را شیرین ترین و پربارترین سال تحصیلتان کرده کرده باشد؟من که دو بار این تجربه را داشتم.پس چرا خودمان به خودمان هیجان ندهیم.لحظاتی از زندگی خود را به یاد بیاورید که به خاطر یک دستاورد عالی اوج هیجان را حس کردید.منظورم لحظه ای است که نفس های عمیق می کشید ، گام هایتان سبک تر می شود و دلتان می خواهد که فریادی از ته گلو بزنید.مثلا روزی که دانشگاه قبول شدید،گواهینامه گرفتید،با معشوقتان ازدواج کردید و ........هزاران لحظه ی زیبا که می توان در زندگی خلق کرد.حالا سعی کنید هر روز حس آن خاطرات را به یاد آورده و عمیقاً احساس کنید و سعی کنیم که از این لحظه های زیبا را هر چه بیشتر در زندگی خود به وجود بیاوریم.موفق باشیدبه امید دیدار شما در بلندترین قله ی موفقیت.
http://persian-success.blogfa.com/post-40.aspx